грум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слуга, які конна суправаджае конніка або едзе на козлах, на задку экіпажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верхо́м нареч. вярхо́м, ве́рхам, ко́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

horseback​1 [ˈhɔ:sbæk] n. : on horseback ве́рхам, ко́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

konno

конна, верхам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

амазо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: прадстаўніца ваяўнічага племені жанчын.

2. Жанчына-коннік у спецыяльным касцюме для верхавой язды.

3. Доўгая сукенка для верхавой язды.

Імчаліся конна жанчыны ў чорных амазонках.

|| прым. амазо́нскі, -ая, -ае.

А. дэльфін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ríttlings

adv ве́рхам, ко́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіт, ‑у, М гіце, м.

Прабег каня на кароткую адлегласць (у конна-рысістым спорце).

•••

Мёртвы гіт — прыход коней да фінішу з аднолькавай скорасцю.

[Англ. heat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

horseback

[ˈhɔrsbæk]

1.

n.

1) сьпі́на, верх каня́

2) стро́мкі хрыбе́т узго́рка

2.

adv.

ко́нна, ве́рхам

to ride horseback — е́хаць ко́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

езда́ язда́, -ды́ ж.;

езда́ ша́гом язда́ ступо́ю;

верхова́я езда́ верхава́я язда́, язда́ ко́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

follow the hounds, ride to hounds

палява́ць ко́нна з саба́камі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)