ear

I [ɪr]

n.

1) ву́ха n., pl. ву́шы

2) слы́х -у m. (да му́зыкі)

I have no ear for music — Я ня ма́ю слы́ху

3) ву́шка (збанка́)

- be all ears

- external ear

- give an ear

- inner ear

- middle ear

- play by ear

II [ɪr]

1.

n.

ко́лас -а m., pl. каласы́, coll. кало́сьсе n.

ear of rye — жы́тні ко́лас

ear of corn — ката́х кукуру́зы; сукве́цьце кукуру́зы

2.

v.i.

каласі́цца, каласава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Нё1 ’няўжо’ (Колас). Скарочанае з няўжо́, гл. Шуба, Прысл. 167; іншыя формы: нёш (вілейск., Нар. сл.) < няўжо ж, нёʼж ’тс’ (Шат.), нё‑ж не ’няўжо ж не, а як жа’ (Гарэц.).

Нё2 ’но (выгук, якім паганяюць каня ці вала)’ (ТС), укр. ньо ’тс’. Палаталізаваны дыялектны варыянт выклічніка но (гл.), цікавую паралель уяўляе ня ’выгук, якім падклікаюць сабаку’ (ТС) пры звычайным на. Параўн. таксама чэш. дыял. ’выгук, якім паганяюць цяглавых жывёлін’ (параўн. ESSJ SG, 2, 502).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здрок, а, м.

Абл. Авадзень. — Які ж укусіў цябе здрок? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валако́нца, а, н.

Ласк. да валакно. Агнявыя валаконцы Ткуцца ў шоўк чырвоны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́вал, а, м.

Разм. Вялікі кавалак чаго‑н. [Базыль] ломіць хлеба цэлы кавал. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукаво́, а, н.

Абл. Рукаў. Мундзір, скамечаны без жалю, вісіць, спусціўшы рукаве. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыба́цтва, а, н.

Лоўля рыбы, занятак рыбака. Андрэй і Янка захапіліся рыбацтвам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́начы, прысл.

Ноччу. [Вольга Віктараўна:] — А чаму вы не хочаце начаваць? [Лабановіч:] — Я люблю хадзіць поначы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвірку́н, а, м.

Тое, што і цвыркун. Дзесь цвіркун бесперастанку Цягне сумную спяванку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параво́з, а, м.

Лакаматыў з паравым рухавіком. У галаве поезда заложна-аднатонна сінеў паравоз. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)