трэ́скацца несов. тре́скаться, ло́паться;

ску́ра ~каецца — ко́жа тре́скается (ло́пается)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуси́ный гусі́ны;

гуси́ный жир шма́лец;

гуси́ная ко́жа гусі́ная ску́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шерша́вый шурпа́ты; (жёсткий) шо́рсткі;

шерша́вая ко́жа шо́рсткая (шурпа́тая) ску́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́йка I ж. (собака) ла́йка

ла́йка II ж. (кожа) ла́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ко́жур ’безрукаўка з аўчын’ (Сцяшк. Сл.). Да кожа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крокоди́лов, крокоди́ловый кракадзі́лавы, кракадзі́лаў;

крокоди́лова ко́жа кракадзі́лавая ску́ра;

◊

крокоди́ловы слёзы кракадзі́лавы слёзы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чепра́к м.

1. (подстилка под седло) гу́нька, -кі ж.;

2. (кожа) чапра́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кажа́рка ’стары кажух’ (Касп., Мядзв., Шат.; рас., Шатал.). Паводле геаграфіі — беларуская інавацыя; структура ўтварэння не зусім ясная. Паводле Сцяцко, Афікс. наз., 149, з суф. ‑арк‑а ад кожа; аднак параўн. къжары (тулуп къжары); тэрыторыя, відаць, дрысен. (віц., КЭС). Гэта дае магчымасць бачыць тут семантычную кандэнсацыю выразу *кажары тулуп, суфікс у такім выпадку — ‑к‑. На іншую магчымасць тлумачэння ўказвае рус. валаг. кожара ’кажух з аўчыны, не пакрыты сукном’ і бел. кажарына (гл.), якія сведчаць аб аснове кажар‑, якое з ‑ар‑суфіксацыяй ад кожа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кажа́рына ’стары кажух’ (Касп.; рас., Шатал.), къжаръна, кажэръна ’паўкажушок, кажушок (звычайна стары, каравы)’ (міёр., Нар. словаўтв.). Рэгіянальнае (паўн.) утварэнне ад кожа (гл.). Суфіксацыя адзінкавасці (‑іна), аснова кажар‑, адносна якой гл. пад кажа́рка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ску́ра ж., в разн. знач. ко́жа;

○ гусі́ная с. — гуси́ная ко́жа;

◊ с. ды ко́сці — ко́жа да ко́сти;

спусці́ць ~ру — спусти́ть шку́ру;

са ~ры ле́зці (вылу́звацца) — из ко́жи (вон) лезть;

маро́з па ~ры прабе́г — моро́з по ко́же пробежа́л;

мура́шкі па ~ры бе́гаюць — мура́шки по ко́же бе́гают;

залі́ць са́ла за ~ру — (каму) навреди́ть, насоли́ть (кому);

злупі́ць ~ру — содра́ть шку́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)