У граматыцы: словазменная катэгорыя іменных часцін мовы, якая выражаецца флексіямі.
Родны с.
Клічны с.
|| прым.скло́навы, -ая, -ае.
Склонавыя канчаткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вакаты́ў
[лац. (casus) vocativus]
лінгв.клічны склон.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
зва́тельныйграм./зва́тельный паде́жклі́чны склон;
зва́тельная фо́рма клі́чная фо́рма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wołacz
м.грам.клічны склон; клічная форма
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Vokatív
[vo-]
m -s, -e грам.клі́чны склон
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áusrufesatz
m -es, -sätze грам.клі́чны сказ
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
скло́н, -ну м., грам. паде́ж;
ро́дны с. — роди́тельный паде́ж;
клі́чны с. — зва́тельный паде́ж;
уско́сныя ~ны — ко́свенные падежи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
КУ́РДСКАЯ МО́ВА,
адна з іранскіх моў (паўн.-зах. група); мова курдаў. Пашырана ў Турцыі, Іране, Іраку, Сірыі, часткова ў Сярэдняй Азіі, Арменіі, Азербайджане, Грузіі. Афіц. мова (разам з араб. мовай) Ірака. Асн. гаворкі: курманджы (аснова літ. мовы ў Сярэдняй Азіі, Арменіі, Азербайджане, Грузіі) і сарані (аснова літ. мовы ў Іраку).
Курманджы мае 9 галосных, 30 зычных фанем; проціпастаўляюцца простыя зычныя «п», «т», «к», «ч» і прыдыхальныя п’, т’, к’, ч’ Націск сілавы, звычайна на апошнім складае. У марфалогіі 3 склоны (прамы, ускосны, клічны), пэўны і няпэўны артыклі, 2 тыпы спражэння (суб’ектнае і аб’ектнае), 6 часавых форм. У сарані адсутнічае фанема «в», айнізацыя галосных (уплыў на галосны папярэдняга зычнага «айн»), невыразна проціпастаўляюцца простыя і прыдыхальныя зычныя. У некат. гаворках страцілася катэгорыя роду. У літ. мове і некат. гаворках сарані адсутнічае катэгорыя склону.
Першыя пісьмовыя помнікі — на аснове араб. графікі (11 ст.). Пісьменства ў Сярэдняй Азіі, Арменіі, Азербайджане, Грузіі з 1921 на аснове арм., з 1929 — лац., з 1946 — рус. графікі, у Іраку — на аснове араб. графікі.
Літ.:
Курдоев К.К. Грамматика курдского языка. М.; Л., 1957;