Ке́паццакешкацца’ (Нар. сл.). Да капацца (гл.) (а > е пад націскам).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кубе́шкацца ’корпацца, валтузіцца’ (ТС). Магчыма, кантамінацыя кубліць (гл.) і кешкацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ќешкаць ’муштраваць’ (Сцяшк. Сл.), кешкаты ’мяшаць, варочаць’ (З нар. сл.). Гл. кешкацца,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кні́бацца рухацца, варушыцца’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. knibinti ’валтузіцца, кешкацца’. Параўн. кнібіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляпе́зіць ’беспадстаўна настойваць на сваім’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. lepẽzinti ’поркацца, кешкацца, карпатліва працаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́шкаць ’шукаць яйкі дзікіх птушак’ (ТС, Нар. словатв.), ’капаць, грэбаць’ (Сл. паўн.-зах., Федар. Рук.). Да кешкацца (гл.). Вакалізм, магчыма, пад уплывам кошкай (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

копа́ться несов., разг.

1. (рыться) капа́цца;

2. (возиться) ко́рпацца; (медлить) мару́дзіць, ке́шкацца;

3. страд. капа́цца; выбіра́цца; см. копа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gmerać

незак.

1. капацца, рыцца; перабіраць;

2. корпацца, кешкацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Акэ́шкаць ’ачысціць’ (Шат.), няясна, гл. кешкацца ’варушыцца’. Магчыма, запазычанне з балтыйскага. Параўн. літ. kèkšti, keškù ’біць, штурхаць’ і kẽgždalas ’мякіна, высеўкі’. Калі акэшкаць азначала ’ачысціць зерне’, тады два значэнні беларускіх слоў можна аб’яднаць. Фрэнкель, 236, 234.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grzebać się

незак.

1. капацца, рыцца, шукаць;

2. корпацца, кешкацца, марудзіць, важдацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)