ке́шкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Доўга і марудна рабіць што-н.; корпацца.

Прыйшлося доўга к. з машынай.

|| наз. ке́шканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́шкацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́шкаюся ке́шкаемся
2-я ас. ке́шкаешся ке́шкаецеся
3-я ас. ке́шкаецца ке́шкаюцца
Прошлы час
м. ке́шкаўся ке́шкаліся
ж. ке́шкалася
н. ке́шкалася
Загадны лад
2-я ас. ке́шкайся ке́шкайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́шкаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́шкацца несов., разг. вози́ться, копа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́шкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Доўга займацца з чым‑н., марудна рабіць што‑н.; корпацца. — Што ж.. [мужчыны] там кешкаюцца? — не цярпелася мацеры. Колас. [Ганначка] ў вялізных гумавых ботах доўга кешкалася ля кожнай каровы, не спяшалася. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́шкацца ’доўга займацца з чым-небудзь, марудна рабіць што-небудзь; корпацца’ (ТСБМ, Нас., КЭС, лаг., Касп., Шат., Сл. паўн.-зах., Бір., Бяльк.). У адпаведнасці са Сл. паўн.-зах., 458–459 запазычана з літ. teškéntis ’плёскацца, забаўляцца, пэцкацца ў лужыне’. Лаўчутэ (Балтизмы, 67) прытрымліваецца іншай версіі. Слова таксама разглядаецца як балтызм, але ў якасці крыніцы адзначаюцца лат. kęskât ’прагна есці, пэцкацца, марудзіцца’, kęska ’неахайнік’. Ненадзейна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ке́шканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. кешкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праке́шкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Кешкацца некаторы час. Пракешкацца цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

копоши́ться несов., разг.

1. шавялі́цца, варушы́цца; кішэ́ць;

2. (возиться) ко́рпацца, ке́шкацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ке́паццакешкацца’ (Нар. сл.). Да капацца (гл.) (а > е пад націскам).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кубе́шкацца ’корпацца, валтузіцца’ (ТС). Магчыма, кантамінацыя кубліць (гл.) і кешкацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)