нялю́дскі, -ая, -ае.

1. Не ўласцівы чалавеку, не характэрны для чалавека.

З лесу даносіўся страшэнны н. крык.

2. Які перавышае чалавечыя магчымасці, сілы, моцны па ступені праяўлення.

Многім давялося перанесці нялюдскія пакуты.

3. Антыгуманны, бесчалавечны; ганебны.

Нялюдская вайна.

4. Дрэнны, кепскі (разм.).

Нялюдская дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найго́ршы, ‑ая, ‑ае.

1. Самы горшы, самы кепскі. Найгоршы дзень.

2. у знач. наз. найго́ршае, ‑ага, н. Самае горшае, самае кепскае. Яго напаткала самае найгоршае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачва́рны

1. (вельмі непрыгожы) hässlich;

2. (вельмі кепскі) bscheulich, gemin

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pieski

разм. кепскі; сабачы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chujowy

вельмі кепскі; дрэнны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прескве́рный разг.

1. (очень скверный)е́льмі) дрэ́нны, (ве́льмі) пага́ны; (ве́льмі) ке́пскі, (ве́льмі) благі́; (ве́льмі) га́дкі, (ве́льмі) бры́дкі; (ве́льмі) агі́дны; (ве́льмі) паску́дны;

2. (плохого качества)е́льмі) дрэ́нны; (ве́льмі) ке́пскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wickedness [ˈwɪkɪdnəs] n.

1. зласлі́васць; ке́пскі ўчы́нак

2. relig. грахі́; грэ́шнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ерундо́вский, ерундо́вый прост.

1. (глупый) бязглу́зды;

2. (пустяковый) пусцяко́вы;

3. (плохой) дрэ́нны, ке́пскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nieostatni

не самы кепскі; неблагі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cheesy [ˈtʃi:zi] adj.

1. тваро́жысты

2. infml ке́пскі, ніку́ды не ва́рты, дрэ́нны, пага́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)