Квадра́т ’роўнастаронні прамавугольнік’ (ТСБМ). Ст.-бел. квадратъ ’квадрат’ (з 1599 г.). Запазычанне з ням. Quadrat < лац. quadratum ’тс’ (Булыка, Запазыч., 144).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Квадрат лагічны» 5/533; 10/108

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

магічны квадрат

т. 9, с. 474

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маги́ческий магі́чны;

маги́ческий квадра́т магі́чны квадра́т;

маги́ческий круг магі́чнае ко́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квадрату́ра, -ы, ж.

У матэматыцы: вылічэнне плошчы або паверхні фігуры.

○

Квадратура круга —

1) невырашальная задача ператварэння круга ў роўнавялікі квадрат;

2) наогул невырашальная задача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учарці́ць, учарчу, учэрціш, учэрціць; зак., што.

Начарціць унутры чаго‑н.; дабавіць што‑н. у чарцёж. Учарціць квадрат у прамавугольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад упісаць.

2. у знач. прым. Спец. Заключаны ў геаметрычную фігуру. Упісаны квадрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Квадр́аты ’квадратныя ўзоры ў посцілках’ (Жыв. сл.). Гл. квадрат.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

biquadrate

[,baɪˈkwɑ:dreit]

n., Math.

чацьве́ртая ступе́нь, квадра́т квадра́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Quadrát

n -(e)s, -e квадра́т

éine Zahl ins ~ erhében* — узве́сці лік у квадра́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)