каўпачо́к, ‑чка, м.

Памянш. да каўпак (у 1, 2 знач.); маленькі каўпак. Мэр раптам дастаў вечнае пяро і задумліва пачаў адвінчваць ахоўны каўпачок. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hubcap [ˈhʌbkæp] n. каўпа́к ко́ла (аўтамабі́ля)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абажу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу лямпы пэўную афарбоўку.

Ружовы а.

|| прым. абажу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колпа́к в разн. знач. каўпа́к, -ка́ м.;

дура́цкий колпа́к бла́зенскі каўпа́к;

◊

держа́ть под стеклянны́м колпако́м трыма́ць пад шкляны́м каўпако́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скамаро́хаў, ‑ава.

Які мае адносіны да скамароха, уласцівы яму; такі, як у скамароха. Скамарохаў каўпак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kołpak

м. каўпак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nightcap [ˈnaɪtkæp] n.

1. шкля́нка/кілі́шак (спіртнога) пе́рад сном

2. начны́ каўпа́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Glásglocke

f -, -n шкляны́ каўпа́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цэлуло́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цэлулоіду; зроблены з цэлулоіду. Цэлулоідныя цацкі. Цэлулоідны мячык. □ Хлопцы селі. Лётчык насунуў над імі цэлулоідны каўпак, памахаў рукою партызанам. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дура́цкий разг. (глупый) дурны́; (бессмысленный) бязглу́зды;

дура́цкое положе́ние дурно́е стано́вішча;

◊

дура́цкий колпа́к бла́зенскі каўпа́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)