ко́локол

1. звон, род. звана́ м.;

2. (колпак) техн. каўпа́к, -ка́ м.;

водола́зный ко́локол вадала́зны каўпа́к;

ко́локол возду́шного насо́са каўпа́к паве́транай по́мпы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)