кашта́н

(польск. kasztan < с.-в.-ням. kastāne < лац. castanea, ад гр. kastanon)

дрэва сям. букавых, пашыранае ў субтропіках, якое дае плады ў выглядзе буйнога арэха, а таксама плод гэтага дрэва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГО́РКІ КАШТА́Н,

гл. Конскі каштан.

т. 5, с. 361

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́нскі кашта́н

т. 8, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кашта́навы, -ая, -ае.

1. гл. каштан.

2. Колеру каштана, чырванавата-карычневы.

Каштанавыя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плюскано́сныя, ‑ых.

Сямейства раслін, якія маюць плюску (напрыклад, дуб, каштан).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

horse chestnut [ˌhɔ:sˈtʃesnʌt] n. bot. кашта́н ко́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chestnut [ˈtʃesnʌt] n.

1. кашта́н (плод)

2. кашта́навае дрэ́ва, кашта́н

3. кашта́навы ко́лер

4. infml гняды́/цёмна-ры́жы/руды́ конь

5. : an old chestnut збі́ты, бана́льны жарт/сюжэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Maróne

f -, -n кашта́н (плод)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maron, ~u

м. каштан (ядомы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kastáni¦enbaum

m -(e)s, -bäume кашта́н (дрэва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)