Радыкулі́т ’хвароба карэньчыкаў спінамазгавых нерваў’ (ТСБМ), радзікулі́т, радукулі́т ’тс’ (Сл. ПЗБ). Ад лац.radicula ’карэньчык’, новалац.radiculitis. Запазычана праз пасрэдніцтва рускай мовы ў пачатку XX ст., параўн. рус.радикули́т ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
korzonek
korzon|ek
м.карэньчык;
zapalenie ~ków nerwowych мед. запаленне нерваў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zéhe
f -, -n па́лец (на назе)
auf den ~en géhen* — хадзі́ць на па́льчыках [ды́бачках]
j-m auf die ~n tréten* — наступа́ць каму́-н. на нагу́; перан. пакрыўдзіць, задзе́ць каго́-н.
2) до́лька, зубо́к (часнаку), карэ́ньчык (хрэну)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
grzbiet, ~tu
grzbie|t
м.
1. хрыбет; спіна;
dźwigać na ~cie — насіць (цягаць) на спіне;
2. верх; спінка;
grzbiet książki — карэньчык кнігі;
3. [горны] хрыбет; вяршыня;
~t dłoni — тыльная частка далоні;
giąć ~t — гнуць карак (спіну);
nie mieć koszuli na ~cie разм. не мець кашулі на плячах;
oberwać po ~cie разм. атрымаць на арэхі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)