алеу́ты, -аў, адз. алеу́т, -а, М -у́це, м.
Паўночная народнасць, карэннае насельніцтва Алеуцкіх і Камандорскіх астравоў.
|| ж. алеу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. алеу́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Úrbevölkerung
f - карэ́ннае насе́льніцтва [жыха́рства]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адыге́йцы, -аў, адз. -ге́ец, -ге́йца, м.
Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Адыгеі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.
|| ж. адыге́йка, -і, ДМ -ге́йцы, мн. -і, -ге́ек.
|| прым. адыге́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
башкі́ры, -аў, адз. башкі́р, -а, м.
Карэннае насельніцтва Рэспублікі Башкортастан, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. башкі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. башкі́рскі, -ая, -ае.
Башкірская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абха́зы і абха́зцы, -аў, адз. абха́з, -а і абха́зец, -зца, м.
Народ, які складае асноўнае, карэннае насельніцтва Абхазіі.
|| ж. абха́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
|| прым. абха́зскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інгушы́, -о́ў, адз. інгу́ш, -а́, м.
Народ — карэннае насельніцтва Рэспублікі Інгушэція, якая ўваходзіць ў склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. інгу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.
|| прым. інгу́шскі, -ая, -ае.
Інгушская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Kérnfrage
f -, -n карэ́ннае [гало́ўнае] пыта́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
меланезі́йцы, ‑аў; адз. меланезіец, ‑зійца, м.; меланезійка, ‑і, ДМ ‑зійцы; мн. меланезійкі, ‑зіек; ж.
Карэннае насельніцтва Меланезіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
афрыка́нцы, ‑аў; адз. афрыканец, ‑нца, м.; афрыканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. афрыканкі, ‑нак; ж.
Карэннае насельніцтва Афрыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бура́ты, -аў, адз. бура́т, -а, М -ра́це, м.
Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Бурація, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. бура́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. бура́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)