кары - Пошук

Ка́ры ₁ ’воз, вялікія калёсы для перавозкі грузаў’ (ТСБМ, Касп., Сл. паўн.-зах., Шатал., КЭС, лаг; Сцяшк., Некр., Сцяшк. МГ, Кліх, З нар. сл.), ’кароткія сані для перавозкі бярвенняў’ (ТСБМ, Янк. Мат., Нар. сл., Жыв. сл., Бяльк., Шатал., КЭС, лаг.). Відавочна, з лацінскай крыніцы (лац. carro ’воз’), але час і напрамак запазычання няясны. Форма Pluralia tantum, магчыма, па аналогіі з калёсы (гл.). Тады кары як назва калёсаў першасная.

Ка́ры ₂ ’чорны, цёмны (аб вачах)’, як і ўкр. карий, рус. карий ’тс’, запазычанне з тур. kara ’чорны, цёмны’ (Бернекер, 488, Слаўскі, 2, 91).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цёмна-ка́ры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цёмна-ка́ры	цёмна-ка́рая	цёмна-ка́рае	цёмна-ка́рыя
Р.	цёмна-ка́рага	цёмна-ка́рай цёмна-ка́рае	цёмна-ка́рага	цёмна-ка́рых
Д.	цёмна-ка́раму	цёмна-ка́рай	цёмна-ка́раму	цёмна-ка́рым
В.	цёмна-ка́ры (неадуш.) цёмна-ка́рага (адуш.)	цёмна-ка́рую	цёмна-ка́рае	цёмна-ка́рыя (неадуш.) цёмна-ка́рых (адуш.)
Т.	цёмна-ка́рым	цёмна-ка́рай цёмна-ка́раю	цёмна-ка́рым	цёмна-ка́рымі
М.	цёмна-ка́рым	цёмна-ка́рай	цёмна-ка́рым	цёмна-ка́рых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жаўтава́та-ка́ры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жаўтава́та-ка́ры	жаўтава́та-ка́рая	жаўтава́та-ка́рае	жаўтава́та-ка́рыя
Р.	жаўтава́та-ка́рага	жаўтава́та-ка́рай жаўтава́та-ка́рае	жаўтава́та-ка́рага	жаўтава́та-ка́рых
Д.	жаўтава́та-ка́раму	жаўтава́та-ка́рай	жаўтава́та-ка́раму	жаўтава́та-ка́рым
В.	жаўтава́та-ка́ры (неадуш.) жаўтава́та-ка́рага (адуш.)	жаўтава́та-ка́рую	жаўтава́та-ка́рае	жаўтава́та-ка́рыя (неадуш.) жаўтава́та-ка́рых (адуш.)
Т.	жаўтава́та-ка́рым	жаўтава́та-ка́рай жаўтава́та-ка́раю	жаўтава́та-ка́рым	жаўтава́та-ка́рымі
М.	жаўтава́та-ка́рым	жаўтава́та-ка́рай	жаўтава́та-ка́рым	жаўтава́та-ка́рых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

све́тла-ка́ры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	све́тла-ка́ры	све́тла-ка́рая	све́тла-ка́рае	све́тла-ка́рыя
Р.	све́тла-ка́рага	све́тла-ка́рай све́тла-ка́рае	све́тла-ка́рага	све́тла-ка́рых
Д.	све́тла-ка́раму	све́тла-ка́рай	све́тла-ка́раму	све́тла-ка́рым
В.	све́тла-ка́ры (неадуш.) све́тла-ка́рага (адуш.)	све́тла-ка́рую	све́тла-ка́рае	све́тла-ка́рыя (неадуш.) све́тла-ка́рых (адуш.)
Т.	све́тла-ка́рым	све́тла-ка́рай све́тла-ка́раю	све́тла-ка́рым	све́тла-ка́рымі
М.	све́тла-ка́рым	све́тла-ка́рай	све́тла-ка́рым	све́тла-ка́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

све́тла-ка́ры све́тло-ка́рий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кары Нэнсі

т. 18, кн. 1, с. 403

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карпе́нка-Ка́ры Іван Карпавіч

т. 8, с. 95

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ка́ра	ка́ры
Р.	ка́ры	ка́р
Д.	ка́ры	ка́рам
В.	ка́ру	ка́ры
Т.	ка́рай ка́раю	ка́рамі
М.	ка́ры	ка́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	кара́
Р.	кары́
Д.	кары́
В.	кару́
Т.	каро́й каро́ю
М.	кары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ка́р	ка́ры
Р.	ка́ра	ка́раў
Д.	ка́ру	ка́рам
В.	ка́р	ка́ры
Т.	ка́рам	ка́рамі
М.	ка́ры	ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum