тракти́рщик уст. карчма́р, -ра́ м.; (кабатчик) шынка́р, -ра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oberżysta

м. гаспадар заезнага дома; карчмар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

атаўбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Уладкавацца, размясціцца; атабарыцца. Хацеў і там адзін карчмар атаўбавацца ды шынкарыць. Дубоўка. Хата стаяла забітая, пакуль не атаўбаваўся ў ёй прышлы салдат. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schánkwirt

m -s, -e карчма́р, шынка́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schenk

m -en, -en уст. карчма́р, шынка́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schénkwirt

m -(e)s, -e карчма́р, шынка́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шынкар, карчмар (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

victualer, victualler

[ˈvɪtələr]

n.

1) інтэнда́нт -а m. (пастаўні́к праду́ктаў харчава́ньня на карабе́ль, для во́йска)

2) карчма́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gástwirt

m -(е)s, -e улада́льнік рэстара́на; гаспада́р атэ́ля; карчма́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

целова́льник

1. (продавец вина) уст. шынка́р, -ра́ м.; карчма́р, -ра́ м.;

2. (сборщик податей) ист. цалава́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)