Verbum

анлайнавы слоўнік

сімфанічная карціна

т. 14, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фізічная карціна свету

т. 16, с. 377

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мары́на

‘карціна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

крана́льны, -ая, -ае.

Які кранае, хвалюе.

Кранальная карціна.

|| наз. крана́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыяра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

1. Карціна, намаляваная на празрыстай тканіне або шкле і спецыяльна асветленая для стварэння ўражання аб’ёмнасці.

2. Жывапісная карціна з рэальнымі або бутафорскімі прадметамі, макетамі.

|| прым. дыяра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

твор, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прадукт творчай працы (раман, карціна, архітэктурнае збудаванне і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карти́на ж.

1. карці́на, -ны ж.;

2. перен. малю́нак, -нка м., карці́на, -ны ж.;

3. (часть акта в драматическом произведении) карці́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуа́ш, -ы, ж.

Непразрыстая фарба, а таксама карціна, малюнак, выкананыя гэтай фарбай.

|| прым. гуа́шавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эста́мп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Карціна — адбітак якога-н. відарыса, здымак з гравюры.

|| прым. эста́мпны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мары́на, ‑ы, ж.

Карціна, на якой адлюстраваны марскі краявід.

[Іт. marina ад лац. marinus — марскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)