вы́стаўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак, ж.

Сукупнасць прадметаў, размешчаных дзе-н. для агляду, а таксама месца, дзе яны сабраны.

Сельскагаспадарчая в.

В. карцін.

В.-продаж (з прадажай экспанатаў).

|| прым. вы́ставачны, -ая, -ае.

Выставачная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катало́г, ‑а, м.

Спіс, сістэматызаваны пералік прадметаў (кніг, карцін, музейных экспанатаў і пад.), складзены ў пэўным парадку. Бібліятэчны каталог кніг. Алфавітны каталог. Сістэматычны каталог. Фондавы каталог.

[Ад грэч. katálogos — спіс, пералік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбо́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сшытак або кніга з чыстымі лістамі для малюнкаў, фатаграфій, якіх-н. калекцый і пад.

Сямейны а.

А. для марак.

2. Кніжнае выданне з рэпрадукцыямі карцін, малюнкаў, фатаграфій і пад., іх тэматычны збор.

А. з краявідамі Полаччыны.

Архітэктурны а.

|| прым. альбо́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́пціх, ‑а, м.

1. У старажытных грэкаў і рымлян — складна́я, пакрытая воскам дошчачка для пісьма.

2. Двухстворкавы складзень з жывапісным або рэльефным малюнкам на кожнай створцы.

3. Кампазіцыя з дзвюх карцін, звязаных адзіным замыслам.

[Грэч. diptychos — двайны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліпці́х

(ад палі- + гр. ptyche = дошчачка)

некалькі карцін, звязаных адной задумай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рэпраду́кцыя, -і, ж.

1. Узнаўленне карцін, малюнкаў чарцяжоў шляхам фатаграфіі, клішэ (спец.).

2. мн. -і, -цый. Перадрукаваны малюнак, карціна ці фотаздымак.

Яркія рэпрадукцыі.

3. Узнаўленне, размнажэнне племянной жывёлы ці гатунковага насення (спец.).

Высокая р. насення пшаніцы.

|| прым. рэпрадукты́ўны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.) і рэпрадукцы́йны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́ска​II ж. (действие по глаг. разве́сить​II) разве́ска, -кі ж., разве́шванне, -ння ср.;

разве́ска карти́н разве́ска (разве́шванне) карці́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тры́пціх ‘кампазіцыя з трох карцін, барэльефаў, малюнкаў, аб’яднаных адной ідэяй, тэмай і сюжэтам’, ‘складаны з трох створак абраз’ (ТСБМ). Праз рускую мову (три́птих) або непасрэдна з с.-грэч. τρίπτυχος ‘трайны, складзены ў тры столкі’, у якім першая частка τρί‑ — да тры (гл.), а другая πρυχή ‘складка, фальбона’ этымалагічна няясная (ЕСУМ, 5, 640; Трубачоў, Дополн., 4, 103; Голуб-Ліер, 490).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апіса́нне ср., в разн. знач. описа́ние;

займа́цца ~ннем карці́н — занима́ться описа́нием карти́н;

геаграфі́чнае а. мясцо́васці — географи́ческое описа́ние ме́стности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́ма, -ы, мн. -ы, рам, ж.

1. Аконны пераплёт з устаўленым шклом і без яго.

Драўляныя рамы.

2. Аправа для ўстаўкі карцін, партрэтаў, люстраў і пад.

Прыгожая р.

3. Нясучая частка машыны, якой-н. канструкцыі; станіна.

Веласіпедная р.

4. Прамавугольнік з брусоў або планак для розных патрэб і мэт.

○

Лесапільная рама — машына для падоўжнага распілоўвання бярвення.

|| прым. ра́мны, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)