кару́начніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жанчына, якая вырабляе карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валансье́нскі: ~кія кару́нкі валансье́нские кружева́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валансье́нский / валансье́нские кружева́ валансье́нскія кару́нкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́жево ср. кару́нкі, -нак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кару́начніца, ‑ы, ж.

Жанчына, якая вырабляе карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго-н.

Карункавы п.

2. У архітэктуры: карніз з разьбой.

Вокны з падзорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lace​1 [leɪs] n.

1. кару́нкі

2. шнуро́к (у абутку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

валансье́н прил., нескл. валансье́н;

кару́нкі в. — кружева́ валансье́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крашэ́, нескл., н.

1. Моцныя кручаныя ніткі.

2. Карункі з такіх нітак.

[Ад фр. crochet — кручок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валансье́н прил. валансье́н нескл.;

кружева́ валансье́н кару́нкі валансье́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)