кармавы́ севазваро́т

т. 8, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кормово́й​II мор.;

1. прил. кармавы́;

2. сущ. кармавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кормово́й​I (для корма) кармавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rufowy

мар. кармавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pastewny

pastewn|y

кармавы;

burak ~y — кармавы бурак;

rośliny ~e — кармавыя расліны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біяміцы́н, ‑у, м.

Антыбіётык, які ўжываецца пры пнеўманіі, ганарэі, дызентэрыі, сыпным тыфе і некаторых іншых хваробах, а таксама дадаецца ў корм жывёле як стымулятар росту. Кармавы біяміцын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stroke oar

1) кармаво́е вясло́

2) кармавы́ вясьля́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Héckmotor

m -s, -en кармавы́ рухаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вало́вік 1 ’кармавы бурак’ (Бір. Дзярж.), валовікі ’сталовыя буракі’ (КЭС). Да валовы (< вол).

Вало́вік 2. Гл. ваўнянка.

Вало́вік 3 ’пастух, які пасе валоў’ (З нар. сл.). Да валовы (пастух).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подзо́р​II архит., мор. падзо́р, -ра м.;

кормово́й подзо́р мор. кармавы́ падзо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)