панара́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Каркас, аснова калёс.

2. Калёсы без драбін.

|| прым. панара́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Грузавое несамаходнае рачное судна без палубы.

Цягнуць барку.

|| прым. ба́рачны, -ая, -ае.

Б. каркас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

армату́ра, -ы, ж.

1. зб. Прылады і прыналежнасці якога-н. апарата, машыны і пад.

2. Сталёвы каркас жалезабетонных збудаванняў (спец.).

|| прым. армату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́жмы, -аў (гіст.).

Шырокі каркас, зроблены з кітовага вуса ў выглядзе абруча, які надзяваўся пад спадніцу і надаваў ёй пышнасць, а таксама спадніца з такім каркасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэйкі. // Зроблены з рэек. Рэечны каркас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́стов в разн. знач. касця́к, -ка́ м., карка́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

армату́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арматуры. Арматурная сетка. Арматурны каркас. Арматурныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рпус,

тулава чалавека, каркас судна, частка машыны.

т. 8, с. 421

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штэ́вень, штаўня, м.

Спец. Асабліва трывалая частка корпуса судна, якой завяршаецца каркас судна на носе і карме.

[Гал. steven.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gefüge

n -s, - будо́ва, структу́ра, карка́с

stádtbauliches ~ — горадабудаўні́чая структу́ра

das ~ der Dáchsparren — карка́с да́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)