кардо́н​I м (папера) Kartón m -s, -s і -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кардо́н 1 ’дзяржаўная граніца’ (ТСБМ), ’месца, дзе знаходзіцца лясніцкі пункт’ (Яшк.), ’граніца’. Запазычанне з польск. kordon ’граніца’, з франц. cordon ’вяровачка, шнур’ (ад corde ’вяроўка’) (Булыка, Запаз., 141; Фасмер, 2, 324).

Кардо́н 2 ’цвёрдая і тоўстая папера’ (ТСБМ) < франц. carton, якое ў сваю чаргу з італ. cartone — Nomen augmentativum ад карта. Замена зыходнага т на д цяжка вытлумачыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кардо́н​1

(фр. carton, ад іт. cartone)

спецыяльная тоўстая цвёрдая папера (напр. паліграфічны к., абутковы к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кардо́н​2

(фр. cordon)

1) дзяржаўная граніца;

2) пагранічны або загараджальны атрад, а таксама месца яго знаходжання;

3) пост аховы лесу, запаведніка (лясны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кардо́н

1. Дзяржаўная граніца (БРС).

2. Месца, дзе знаходзіўся лясніцкі пункт (Слаўг.).

□ ур. Кардон каля в. Яскавічы Сал.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

кордо́н кардо́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кардо́нны I карто́нный

кардо́нны II (от кардо́н II) кордо́нный; см. кардо́н II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cordon [ˈkɔ:dn] n. кардо́н, загараджа́льны атра́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

толь, -ю, М -і, м.

Насычаны воданепранікальным складам тоўсты кардон, які выкарыстоўваецца як дахавы і ізаляцыйны матэрыял.

|| прым. то́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карто́н в разн. знач. кардо́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)