хімі́чны, -ая, -ае.

1. гл. хімія.

2. Які мае адносіны да з’яў, што вывучаюцца хіміяй.

Хімічная рэакцыя.

Хімічныя элементы.

3. Звязаны з прымяненнем метадаў хіміі ў вытворчасці, у розных галінах гаспадаркі.

Хімічная апрацоўка глебы.

Хімічныя ўгнаенні.

4. Звязаны з прымяненнем прадуктаў хіміі ў ваенных мэтах.

Хімічная зброя.

○

Хімічны карандаш — карандаш з асобым графітам, які пры змочванні піша як чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каранты́ш ’чалавек невысокага росту’ (Нас., Касп., КЭС, лаг.; ТСБМ), да каратыш (гл.) з экспрэсіўнай назалізацыяй. Магчыма, пад уплывам карандаш ’аловак’ (параўн. карандаш ’малое дзіця’ (Жд. 3).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ало́вак (род. ало́ўка) м. каранда́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тупаканцо́вы, ‑ая, ‑ае.

З незавостраным, тупым канцом. Тупаканцовы карандаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для тушавання. Тушавальны карандаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ало́вак, алоўка, м.

Тое, што і карандаш. Чорны аловак. Хімічны аловак. Каляровыя алоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флама́стэр, ‑а, м.

Карандаш, у якім пішучым элементам з’яўляецца порысты стрыжань, насычаны фарбавальнікам.

[Англ. flowmaster.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мігрэ́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мігрэні. // Прызначаны для лячэння мігрэні. Мігрэневы карандаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ало́вак

(польск. ołówek)

тое, што і карандаш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

растушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Раўнамерна разнесці туш, карандаш у ценявых месцах малюнка. Растушаваць чарцёж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)