вянча́цца

1. (пра шлюб) sich truen lssen*;

2. (каранавацца) gekrönt wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

венча́ться

1. сов. и несов. (короноваться) ист. каранава́цца, вянча́цца;

2. сов. (соединиться церковным браком) звянча́цца, павянча́цца, узя́ць шлюб;

3. несов. (соединяться церковным браком) вянча́цца, браць шлюб;

4. несов., перен. уве́нчвацца;

5. страд. каранава́цца; см. венча́ть 1, 3, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krönen

vt

1) (zu D, als A) каранава́ць (каго-н. на…)

sich ~ lssen*каранава́цца

2) (mit, von D) уве́нчваць (чым-н.)

von Erflg gekrönt sein — увянча́цца по́спехам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)