Schffsladung

f -, -en карабе́льны груз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

okrętowy

okrętow|y

карабельны;

warsztaty ~e — суднабудаўнічыя майстэрні;

dziennik ~y — суднавы журнал;

lina ~a — карабельны канат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лінь

(гал. lijn)

вельмі моцны тонкі карабельны трос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Brdfunker

m -s, -

1) ав. бортрады́ст

2) марск. карабе́льны рады́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пе́рлінь

(гал. paardelijn, ад paard = конь + lijn = канат)

карабельны пяньковы трос таўшчынёю 10—15 см.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шке́нцель

(гал. schenkel)

кароткі стальны або пяньковы карабельны трос з блокам ці кольцам на канцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лаглі́нь

(гал. loglijn)

тонкі карабельны трос (лінь), які злучае паплавок простага лага1 1 са шпулькай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шке́нцель, ‑я, м.

Спец. Кароткі карабельны трос са сталі ці пянькі з блокам ці кольцам, прымацаваным на канцы. // перан. Разм. Пра недасведчанага, неспрактыкаванага, нявопытнага чалавека. [Адам:] — З мяне ж, Валя, не вялікі памагаты, сам ведаеш. Шкенцель я ў мадэльнай справе. Чарцяжоў не разумею... Мыслівец.

[Ад гал. scenkel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяльня́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Матроская паласатая нацельная кашуля. Рэзалі вочы ярка-сінія палоскі Антосевай цяльняшкі... Васілевіч. Адзін [матрос] у разарванай абпаленай цяльняшцы з забінтаванай галавой страляў з гарматы, другі стаяў каля мачты і трымаў над галавою збіты карабельны флаг. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАРДЭМАРЫ́Н

(франц. garde-marine літар. марская гвардыя),

званне ў ВМФ Расіі ў 1716—1917. Уведзена Пятром І для выпускнікоў Марской акадэміі пры накіраванні іх на флоцкую практыку (пасля практыкі атрымлівалі афіцэрскі чын). Напачатку прыраўноўваліся да салдат гвардыі і насілі форму Праабражэнскага палка. З 1752 гардэмарынамі наз. выпускнікі Марскога кадэцкага корпуса. У 1906 уведзена званне «карабельны гардэмарын».

т. 5, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)