горнапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Капіталіст, уладальнік горных промыслаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглепрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Капіталіст-уласнік вугальных прадпрыемстваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Прадпрыемец-капіталіст у галіне суднабудавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kapitalista

м. капіталіст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

банкі́р, ‑а, м.

Капіталіст, буйны акцыянер або ўладальнік банка.

[Фр. banquier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Прадпрыемец-капіталіст у галіне лясной прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імперыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Буйны капіталіст, які вядзе палітыку імперыялізму.

[Фр. impérialiste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да капіталіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Магна́т ’буйны феадал, памешчык’, ’багач, буйны капіталіст’ (ТС, Касп.) паходзіць з польск. magnat, якое з с.-лац. magnātēs ’правадыры’, ’тыя, якія народжаны ў высокім саслоўі’ (параўн. Махэк₂, 347; Фасмер, 2, 356).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

магна́т, ‑а, М ‑наце, м.

Буйны феадал, памешчык у некаторых краінах Еўропы (пераважна ў ранейшай Польшчы і Венгрыі). // Багач, буйны капіталіст. Нафтавы магнат. □ Гонка ўзбраенняў прыносіць фантастычныя барышы магнатам капіталу. «ЛіМ».

[Ад лац. magnatus — знатны чалавек, вяльможа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)