Kapúze

f -, -n капту́р, капюшо́н, башлы́к

die ~ überzíehen* — надзява́ць [наця́гваць] капюшо́н

die ~ zurückschlagen* — апусці́ць капюшо́н [башэ́дк]; царк. клабу́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kapuza

ж. капюшон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Régenkappe

f -, -n капюшо́н, капту́р, шлык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

башлы́к, ‑а, м.

Суконны востраканечны капюшон з доўгімі канцамі, які надзяваецца на шапку. Ад сонца Даніну не цёпла — цёпла ад бацькавага салдацкага башлыка, ад вялікага, з чужых плячэй, паўкажушка, ад хады па глыбокай сцежцы. Брыль.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

башлы́к

(цюрк. bašlyk)

суконны капюшон з доўгімі канцамі, які надзяваецца на шапку ў непагоду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kapiszon, ~u

м.

1. капюшон;

2. капсуль, пістон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Капішон ’капюшон’ (Сцяшк., Інстр. 1), капіжон ’тс’ (лід., шчуч., Сл. паўн.-зах.). Запазычанае з польск. kapiszon ’каптур’. якое з франц. capuchon ’тс’ < саре ’плашч з капюшонам’ (Слаўскі, 2, 55–56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kaptur

м. каптур, капюшон;

kurtka z ~em — куртка з капюшонам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cowl

[kaʊl]

n.

1) ра́са f., мана́ская сута́на з капюшо́нам; капюшо́н -а m.

2) каўпа́к над ко́мінам

3) Tech. капо́т мато́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Káppe

f -, -n

1) ша́пка, капту́р, капюшо́н; шлем (матацыкліста)

2) тэх. чахо́л, каўпа́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)