Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вальс, ‑а, м.
1. Плаўны парны танец трохдольнага размеру. Пары кружацца ў вальсе.
2. Музычны твор трохдольнага размеру. Канцэртны вальс А. Глазунова.
[Фр. valse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pianist[ˈpɪənɪst]n. піяні́ст; піяні́стка;
a famous concert/jazz pianist вядо́мы канцэ́ртны/джа́завы піяні́ст
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
рая́льм. роя́ль;
○ кабіне́тны р. — кабине́тный роя́ль;
канцэ́ртны р. — конце́ртный роя́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сезо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Адна з чатырох пор года.
Зімовы с.
Не па сезоне апрануцца.
2. Частка года, якая з’яўляецца найбольш прыдатнай для якой-н. работы, адпачынку і пад.
С. адпачынкаў.
Канцэртны с. філармоніі.
На чарніцы яшчэ не с. (не паспелі). Купальны с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
koncertowy
koncertow|y
канцэртны;
sala ~a — канцэртная зала
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
«ГУСАРЫ́»,
«Гусарыкі», бел.нар. танец. Блізкі да карагода. Муз. памер 2/4 або 4/4. Тэмп павольны. Выканаўцы ходзяць, узяўшыся за рукі і спяваючы песню, свараюць розныя фігуры: круг, вароты, запляценні і інш. Зафіксаваны ў Магілёўскай вобл. На нар. першааснове ў харэаграфічным ансамблі «Харошкі» створаны арыгінальны канцэртны танец.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АНДРЭ́ЕЎ Васіль Васілевіч
(3.1.1861, г. Бежацк Цвярской вобл. — 26.12.1918),
рускі музыкант, балалаечнік-віртуоз. У 1838 1888 заснаваў у Пецярбургу першы аркестр рус.нар. інструментаў (з 1923 імя Андрэева), канцэртаваў з ім па Расіі, краінах Зах. Еўропы, ЗША. Пры яго ўдзеле ўдасканалена нар. балалайка, створаны яе аркестравыя разнавіднасці; арганізаваны многія аркестры рус.нар. інструментаў. Зацвердзіў балалайку як канцэртны інструмент. Аўтар каля 40 п’ес для балалайкі і аркестра, школы ігры на балалайцы (1894).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЯЛІ́ННІК Пётр Сяргеевіч
(н. 14.10.1906, г. Ахтырка Сумскай вобл., Украіна),
украінскі спявак (лірычны тэнар). Нар.арт.СССР (1954). У 1933—36 вучыўся ў Харкаўскай кансерваторыі. У 1936—40 саліст Вял. т-ра ў Маскве, у 1942—64 — Кіеўскага т-ра оперы і балета. Сярод партый: Ляўко, Пятро («Тапельніца», «Наталка Палтаўка» М.Лысенкі), Ёнтэк («Галька» С.Манюшкі), Андрэй («Запарожац за Дунаем» С.Гулак-Арцямоўскага), Герцаг («Рыгалета» Дж.Вердзі), Фауст («Фауст» Ш.Гуно), Лаэнгрын («Лаэнгрын» Р.Вагнера). Выступае як канцэртны спявак, выконвае ўкр. і рус.нар. песні і рамансы.