маета́ ж., прост. му́ка, -кі ж.; (хлопотливое занятие) кло́пат, -ту м.; (канитель) важдані́на, -ны ж., маро́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валакі́та ж. волоки́та, каните́ль;

папяро́вая в. — бума́жная волоки́та;

госць не госць, а ~ты досцьпогов. гость не гость, а хлопо́т хвата́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развести́I сов., в разн. знач. разве́сці;

развести́ по дома́м разве́сці па дама́х;

развести́ часовы́х разве́сці вартавы́х;

развести́ мост разве́сці мост;

развести́ му́жа с жено́й разве́сці му́жа з жо́нкай;

развести́ рука́ми разве́сці рука́мі;

развести́ каните́ль разве́сці цягані́ну (валакі́ту).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́дзіць несов.

1. в разн. знач. разводи́ть; см. разве́сці;

2. (растения, животных и т.п.) разводи́ть; плоди́ть;

3. (жидкость) разводи́ть, разбавля́ть;

4. (дерущихся) разводи́ть, разнима́ть;

1-4 см. разве́сці;

р. антымо́ніі — разводи́ть антимо́нии;

р. каніце́ль — разводи́ть каните́ль;

р. філасо́фію — разводи́ть филосо́фию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́сці сов.

1. в разн. знач. развести́;

р. студэ́нтаў па кватэ́рах — развести́ студе́нтов по кварти́рам;

р. вартавы́х — развести́ часовы́х;

р. мост — развести́ мост;

р. му́жа з жо́нкай — развести́ му́жа с жено́й;

р. аго́нь — развести́ ого́нь;

р. пілу́ — развести́ пилу́;

2. (размножить растения, животных и т.п.) развести́; расплоди́ть;

3. (жидкость) развести́, разба́вить;

4. (дерущихся) развести́, разня́ть;

р. рука́мі — развести́ рука́ми;

разве́сці цягані́ну — развести́ каните́ль;

чужу́ю бяду́ рука́мі развяду́посл. чужу́ю беду́ рука́ми разведу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тяну́ть несов.

1. в разн. знач. цягну́ць; (о весе — ещё) ва́жыць;

тяну́ть ка́бель цягну́ць ка́бель;

расте́ние тя́нет из по́чвы вла́гу раслі́на ця́гне з гле́бы ві́льгаць;

тяну́ть в себя́ во́здух цягну́ць у сябе́ паве́тра;

тяну́ть де́ло цягну́ць спра́ву;

тяну́ть пе́сню цягну́ць пе́сню;

тяну́ть серебро́ спец. цягну́ць серабро́;

печь хорошо́ тя́нет печ до́бра ця́гне;

тя́нет купа́ться безл. ця́гне купа́цца;

тя́нет хо́лодом безл. ця́гне хо́ладам;

вот куда́ он тя́нет вось куды́ ён ця́гне;

тюк тя́нет де́сять килогра́ммов цюк ця́гне (ва́жыць) дзе́сяць кілагра́маў;

2. (о запахе) цягну́ць, не́сці, зано́сіць, аддава́ць; (о неприятном запахе) патыха́ць;

3. (воровать) разг. цягну́ць, кра́сці;

тяну́ть жи́лы жы́лы дастава́ць;

тяну́ть каните́ль валаво́дзіць;

тяну́ть ля́мку цягну́ць ля́мку;

тяну́ть рези́ну мару́дзіць, валаво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цягну́ць несов.

1. в разн. знач. тяну́ть;

ц. ка́бель — тяну́ть ка́бель;

раслі́на ця́гне ві́льгаць з гле́бы — расте́ние тя́нет вла́гу из по́чвы;

ц. у сябе́ паве́тра — тяну́ть в себя́ во́здух;

ц. спра́ву — тяну́ть де́ло;

ц. пе́сню — тяну́ть пе́сню;

ц. серабро́спец. тяну́ть серебро́;

ко́мін до́бра ця́гне — труба́ хорошо́ тя́нет;

ця́гне купа́ццабезл. тя́нет купа́ться;

ця́гне хо́ладамбезл. тя́нет хо́лодом;

вось куды́ ён ця́гне — вот куда́ он тя́нет;

цюк ця́гне два пуды́ — тюк тя́нет два пу́да;

2. тащи́ть;

конь ледзь ця́гне воз — конь е́ле та́щит воз;

3. (извлекать, вынимать) тащи́ть;

ц. шчупака́ — тащи́ть щу́ку;

4. (заставлять идти за собой) тащи́ть, тяну́ть;

5. (растаскивать, красть) тащи́ть, тяну́ть;

ц. ля́мку — тяну́ть ля́мку;

ц. жы́лы — (з каго) тяну́ть жи́лы (из кого);

ц. рызі́ну — тяну́ть рези́ну;

ц. за язы́к — тяну́ть за язы́к;

ц. адну́ і ту́ю ж (усё ту́ю ж) пе́сню — тяну́ть одну́ и ту́ же (всё ту́ же) пе́сню;

ц. на вяро́ўцы — (каго) тащи́ть (тяну́ть) на верёвке (кого);

за ву́шы ц. — (каго) за́ уши тащи́ть (кого);

ц. валы́нку — тяну́ть каните́ль;

ц. воз — тяну́ть воз;

ц. ярмо́ — тяну́ть ярмо́;

ц. за душу́ — тяну́ть за́ душу;

ц. ката́ за хвост — тяну́ть кота́ за хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)