цягну́ць
1.
2. тащи́ть;
3. (извлекать, вынимать) тащи́ть;
4. (заставлять идти за собой) тащи́ть, тяну́ть;
5. (растаскивать, красть) тащи́ть, тяну́ть;
◊ ц. ля́мку — тяну́ть ля́мку;
ц. жы́лы — (з каго) тяну́ть жи́лы (из кого);
ц. рызі́ну — тяну́ть рези́ну;
ц. за язы́к — тяну́ть за язы́к;
ц. адну́ і ту́ю ж (усё ту́ю ж) пе́сню — тяну́ть одну́ и ту́ же (всё ту́ же) пе́сню;
ц. на вяро́ўцы — (каго) тащи́ть (тяну́ть) на верёвке (кого);
за ву́шы ц. — (каго) за́ уши тащи́ть (кого);
ц. валы́нку — тяну́ть каните́ль;
ц. воз — тяну́ть воз;
ц. ярмо́ — тяну́ть ярмо́;
ц. за душу́ — тяну́ть за́ душу;
ц. ката́ за хвост — тяну́ть кота́ за хвост
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)