Verbum

анлайнавы слоўнік

экс-кандыда́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кандыдат навук 3/213; 4/329; 5/377; 10/92

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кандыдат у члены КПСС 5/377—378; 10/13, 59

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кандида́т кандыда́т, -та м.;

кандида́т в депута́ты кандыда́т у дэпута́ты;

кандида́т в чле́ны па́ртии кандыда́т у чле́ны па́ртыі;

кандида́т филологи́ческих нау́к кандыда́т філалагі́чных наву́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кандыдату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Права ці магчымасць стаць кандыдатам (у 1 знач.).

Абмеркаваць кандыдатуру для ўнясення ў спіс для тайнага галасавання.

2. Тое, што і кандыдат (у 1 знач.).

К. не зусім падыходзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

contender [kənˈtendə] n.

1. сапе́рнік

2. прэтэндэ́нт, кандыда́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кандыда́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Жан. да кандыдат (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aspirant¹ [əˈspaɪərənt] n. fml прэтэндэ́нт; прэтэндэ́нтка; кандыда́т; кандыда́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kandydat

м. кандыдат;

kandydat nauk filologicznych — кандыдат філалагічных навук;

kandydat do Nagrody Nobla — кандыдат на Нобелеўскую прэмію;

kandydat na stanowisko ... — кандыдат на пост (пасаду) ...;

kandydat na prezydenta — кандыдат у прэзідэнты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

candidate

[ˈkændɪdeɪt]

кандыда́т -а m., кандыда́тка f.

candidate for president — кандыда́т на прэзыдэ́нта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)