Канду́ктар ’праваднік’ (ТСБМ, Яруш.). Паводле Фасмера (2, 310), у рус. мове — праз польск. або з ням. Калі прыняць першае, дык у бел. мову прыйшло з польск. konduktor, якое з франц. conducteur ’тс’ з ад’ідэацыяй да с.-лац. conductor, conducere ’зводзіць, пераводзіць’ (Слаўскі, 2, 410; Шанскі, 2 (К), 256).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

о́бер-канду́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-канду́ктар о́бер-канду́ктары
Р. о́бер-канду́ктара о́бер-канду́ктараў
Д. о́бер-канду́ктару о́бер-канду́ктарам
В. о́бер-канду́ктара о́бер-канду́ктараў
Т. о́бер-канду́ктарам о́бер-канду́ктарамі
М. о́бер-канду́ктару о́бер-канду́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

о́бер-канду́ктар м. о́бер-конду́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́бер-канду́ктар, ‑а, м.

Уст. Галоўны кандуктар. — Тут, на Новым Свеце, — гэта за чыгункаю — ёсць обер-кандуктар. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́бер-канду́ктар

(ад обер- + канауктар)

уст. галоўны кандуктар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bus conductor [ˈbʌskənˌdʌktə] n. канду́ктар аўто́буса

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

о́бер-конду́ктор уст. о́бер-канду́ктар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

конду́ктор в разн. знач. канду́ктар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

konduktor

м. кандуктар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

о́бер-канду́ктарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Уст. Жан. да обер-кандуктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)