даара́ць сов., в разн. знач. допаха́ть;

д. заго́н — допаха́ть заго́н;

д. да паўдня́ — допаха́ть до полу́дня;

д. да кана́вы — допаха́ть до кана́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакасі́цца, ‑касіўся, ‑косішся, ‑косіцца; заг. дакасіся; зак.

Разм. Косячы, дайсці да якога‑н. месца. Дакасіцца да канавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Люценскае (воз., бас. Морынскай канавы) 7/293

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мутвіца (р., бас. Галоўнай канавы) 7/322

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дакасі́ць сов., в разн. знач. докоси́ть;

д. уча́стак — докоси́ть уча́сток;

не ~сі́ў і да паўдня́ — не докоси́л и до полу́дня;

д. да кана́вы — докоси́ть до кана́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бычовны́к ’бераг (канавы, сажалкі і інш.)’ (Клім.). Відавочна, палеская форма (з фанетычным развіццём *ě > ы пасля губных) слова бічаўні́к ’бераг, берагавая паласа’ (Яшкін), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паспыня́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑аецеся, ‑яюцца; зак.

Разм. Спыніцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Байцы мітусліва паспыняліся і неўзабаве накіраваліся да машын ля канавы. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упо́перак

1. нареч. поперёк;

пілава́ць бервяно́ ўпо́перак — пили́ть бревно́ поперёк;

2. разг., нареч., перен. напереко́р; поперёк;

3. предлог с род. поперёк;

у. кана́вы — поперёк кана́вы;

◊ удо́ўж і ўпо́перак — вдоль и поперёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прато́чны, ‑ая, ‑ае.

Цякучы, не стаячы (пра ваду). Праточная вада. // З цякучай, не стаячай вадой. Я бяру кацялок і іду з ім да праточнай канавы спаласнуць, набраць вады. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наскака́цца, ‑скачуся, ‑скачашся, ‑скачацца; зак.

Разм.

1. Стаміцца, скачучы цераз што‑н. Наскакацца цераз канавы.

2. Уволю, многа паездзіць на кані.

3. Уволю, многа патанцаваць. [Хлопец:] — Танцы будуць, наскачамся ўволю! Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)