Кана́вы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кана́вы
Р. Кана́ў
Кана́ваў
Д. Кана́вам
В. Кана́вы
Т. Кана́вамі
М. Кана́вах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кана́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кана́ва кана́вы
Р. кана́вы кана́ў
Д. кана́ве кана́вам
В. кана́ву кана́вы
Т. кана́вай
кана́ваю
кана́вамі
М. кана́ве кана́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кана́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кана́ва
Р. Кана́вы
Д. Кана́ве
В. Кана́ву
Т. Кана́вай
Кана́ваю
М. Кана́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папяро́к, прысл. і прыназ. з Р.

У напрамку шырыні чаго-н.

Разрэзаць п.

П. канавы ляжыць кладка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. Закончыць касьбу чаго-н.

Д. пожню.

2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.

Д. да канавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наскака́цца, -скачу́ся, -ска́чашся, -ска́чацца; -скачы́ся; зак. (разм.).

1. Стаміцца, скачучы цераз што-н.

Н. цераз канавы.

2. Уволю, многа паездзіць на кані.

3. Многа патанцаваць.

Будуць танцы, наскачамся ўволю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кавалье́р, ‑а, м.

Насып уздоўж дарогі, канала або канавы.

[Фр. cavalier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадво́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для сцёку вады адкуль‑н. Водаадводныя канавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

борозди́ть несов. баразні́ць, баранава́ць; (пересекать) перасяка́ць; (изрезывать) зрэ́зваць, рэ́заць, баразні́ць;

кана́вы бороздя́т по́ле кана́вы перасяка́юць (зрэ́зваюць) по́ле;

морщи́ны борозди́ли его́ лоб маршчы́ны зрэ́звалі (баразні́лі) яго́ лоб;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даара́ць сов., в разн. знач. допаха́ть;

д. заго́н — допаха́ть заго́н;

д. да паўдня́ — допаха́ть до полу́дня;

д. да кана́вы — допаха́ть до кана́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)