Плюсенская канава

т. 12, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абро́слы, -ая, -ае.

Які зарос; пакрыўся расліннасцю, валасамі, шчаціннем.

Аброслая алешнікам канава.

Аброслыя шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ары́к, -а, мн. -і, -аў, м.

У Сярэдняй Азіі: арашальны канал, канава.

|| прым. ары́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́шт

канава

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́шт ры́шты
Р. ры́шта ры́штаў
Д. ры́шту ры́штам
В. ры́шт ры́шты
Т. ры́штам ры́штамі
М. ры́шце ры́штах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́ў

канава

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́ў равы́
Р. ро́ва раво́ў
Д. ро́ву рава́м
В. ро́ў равы́
Т. ро́вам рава́мі
М. ро́ве рава́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кюве́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгункі для сцёку вады.

|| прым. кюве́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

роў¹, ро́ва, мн. равы́, раво́ў, м.

Доўгае паглыбленне, выкапанае ў зямлі; канава.

Процітанкавы р.

|| памянш. раво́к, раўка́, мн. раўкі́, раўко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ары́к, ‑а, м.

У Сярэдняй Азіі — абвадняльная канава.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ditch [dɪtʃ]n. кана́ва, роў, кюве́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trench [trentʃ] n.

1. роў, кана́ва, яр;

an irrigation trench ірыгацы́йная кана́ва

2. ако́п, траншэ́я

3. катлаві́на, каньён

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)