белака́менны, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Пабудаваны з белага каменю. Белакаменны палац. // Які складаецца з пабудоў такога каменю. Белакаменны горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́мень

‘абломак такой пароды; кусок каштоўнага мінералу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́мень камяні́
Р. ка́меня камянёў
Д. ка́меню камяня́м
В. ка́мень камяні́
Т. ка́менем камяня́мі
М. ка́мені камяня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

crazy paving [ˌkreɪziˈpeɪvɪŋ] n. брукава́нне без падбо́ру ка́меню

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

му́ляр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рабочы, які будуе што-н. з каменю або цэглы.

2. Пячнік, спецыяліст па кладцы печаў.

|| прым. муля́рскі, -ая, -ае.

М. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каменячо́сны, ‑а я, ‑ае.

Прызначаны для абчэсвання каменю. Каменячосны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chisel2 [ˈtʃɪzl] v. рабі́ць (скульптуру); разьбя́рыць; высяка́ць (з каменю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каменярэ́з, ‑а, м.

Майстар разьбы па каменю, па апрацоўцы каштоўных камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намурава́ць

‘набудаваць чаго-небудзь з каменю або цэглы’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намуру́ю намуру́ем
2-я ас. намуру́еш намуру́еце
3-я ас. намуру́е намуру́юць
Прошлы час
м. намурава́ў намурава́лі
ж. намурава́ла
н. намурава́ла
Загадны лад
2-я ас. намуру́й намуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час намурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намуро́ўваць

‘набудоўваць чаго-небудзь, што-небудзь з каменю або цэглы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намуро́ўваю намуро́ўваем
2-я ас. намуро́ўваеш намуро́ўваеце
3-я ас. намуро́ўвае намуро́ўваюць
Прошлы час
м. намуро́ўваў намуро́ўвалі
ж. намуро́ўвала
н. намуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. намуро́ўвай намуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намуро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымуро́ўваць

‘прыбудоўваць што-небудзь з каменю, цэглы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прымуро́ўваю прымуро́ўваем
2-я ас. прымуро́ўваеш прымуро́ўваеце
3-я ас. прымуро́ўвае прымуро́ўваюць
Прошлы час
м. прымуро́ўваў прымуро́ўвалі
ж. прымуро́ўвала
н. прымуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прымуро́ўвай прымуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прымуро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)