камбіфо́рм

(ад камбій + форма)

элементы лубу (флаэмы) пераважна травяністых раслін, якія ўзнікаюць з клетак пракамбію ці верацёнападобных клетак камбію і захоўваюць характэрную для іх форму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

miazga

miazg|a

ж.

1. мязга; мякаць;

~a drzewna — папяровая маса;

2. бат. камбій;

~a zębowa анат. пульпа;

zbić na ~ę — збіць на горкі яблык (на порхаўку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)