Мазґа́ ’мяздра’ (маз., свісл., Шатал.; ганц., Сл. ПЗБ). Ма‑ ў выніку другаснага ацвярдзення. Да мязга (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)