ма́ркер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каляровы фламастар, які прымяняецца для выдзялення часткі тэксту.

2. Прыстасаванне, прызначанае для выдзялення чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гумо́за, ‑ы, ж.

Ліпкі каляровы пластыр, які выкарыстоўваецца для грыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрома... (а таксама храма...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае знач.:

1) які адносіцца да хрому, напр., хромаалюмініевы;

2) які мае адносіны да колеру, фарбы; каляровы, напр., хромалітаграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лерны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і каляровы (у 1 знач.). Колерны здымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каляро́васць ж.

1. цве́тность;

2. цвети́стость; см. каляро́вы 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квяці́сты, -ая, -ае.

1. Пакрыты кветкамі.

Квяцістая сенажаць.

К. верас.

2. 3 узорам у кветкі; яркі, каляровы.

Квяцістая тканіна.

3. перан. Залішне напышлівы (пра мову, стыль і пад.).

К. стыль.

|| наз. квяці́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chromatic [krəˈmætɪk] adj. mus. храматы́чны, каляро́вы;

a chromatic scale храматы́чная га́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crayon [ˈkreɪən] n.

1. каляро́вая крэ́йда; каляро́вы ало́вак; пастэ́ль

2. малю́нак пастэ́ллю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

храматы́чны

(гр. chromatikos = каляровы)

1) заснаваны на храматызме, каляровы;

2) пабудаваны на 12 паўтонах тэмпераванай музычнай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

укла́дыш м.

1. вкла́дыш;

каляро́вы ўкла́дыш — цветно́й вкла́дыш;

2. тех. вкла́дыш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)