каляда́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. каляда́
Р. каляды́
Д. калядзе́
В. каляду́
Т. калядо́й
калядо́ю
М. калядзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ко́ляды

‘свята’

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́ляды
Р. Ко́ляд
Д. Ко́лядам
В. Ко́ляды
Т. Ко́лядамі
М. Ко́лядах

Іншыя варыянты: Каля́ды.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ко́ляды, -ляд, ед. нет, см. Каля́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

white Christmas [ˌwaɪtˈkrɪsməs] n. сне́жныя Каля́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Yule [ju:l] n. lit. Нараджэ́нне Хрысто́ва; Каля́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wéihnachten

pl Каля́ды; рэл. Бо́жае Нараджэ́нне

an [zu] ~ — на Каля́ды [Бо́жае Нараджэ́нне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́ляды мн гл Каляды

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ражджаство́ н гл Каляды 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Раство́ н гл Каляды 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каляда́ ж.

1. этн. (обряд, песня) коляда́;

2. см. Каля́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)