Verbum

увіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каля каго (разм.).

Вярцецца каля каго-н., неадступна хадзіць за кім-н., дамагаючыся чаго-н., дагаджаючы каму-н.

У. каля дзяўчыны.

апе́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Жаўтаваты ядомы грыб, які расце групамі каля пнёў, на пнях дрэў, каля карэнняў.

прымо́р’е, -я, н.

Мясцовасць, размешчаная каля мора.

увіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. каля каго-чаго, па чым. Хутка і спрытна рабіць што-н., займацца чым-н.; клапаціцца пра каго-, што-н.

У. каля печы.

2. каля каго-чаго і за кім-чым. Тое, што і увівацца.

У. каля начальства.

3. Хутка рухацца, круціцца.

Трос круціўся, увіхаўся.

|| наз. увіха́нне, -я, н.

запле́чча, -а, н. (разм.).

Частка спіны каля плячэй.

каляву́шны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца каля вуха.

Калявушная залоза.

папаўдні́, прысл.

Пасля 12 гадзін дня.

Каля гадзіны п.

прымо́рскі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца каля мора.

П. курорт.