калькава́цца несов., страд. кальки́роваться; см. калькава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кальки́ровать сов. и несов., техн., лингв. калькава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchzeichnen

vt прарысо́ўваць; калькава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kalkować

незак. калькаваць; капіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

retrace

[rɪˈtreɪs]

v.t.

пераво́дзіць, калькава́ць (малю́нак, красьлю́нак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trace​3 [treɪs] v.

1. сачы́ць, высо́чваць

2. вызнача́ць пахо́джанне;

He traces his descent back to an old Norman family. Яго радавод вядзецца ад нарманскіх часоў.

3. калькава́ць; здыма́ць ко́пію

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transfer​2 [trænsˈfɜ:] v.

1. перано́сіць, перамяшча́ць, пераво́дзіць;

transfer a student from one group to another пераве́сці студэ́нта з адно́й гру́пы ў і́ншую;

transfer some money пераво́дзіць гро́шы на і́ншы раху́нак

2. перадава́ць (маёмасць)

3. пераса́джваць; пераса́джвацца (на іншы від транспарту)

4. калькава́ць (малюнак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

calk

I [kɔk]

v.t.

зама́зваць (расшчэ́піну, злучэ́ньне)

II [kɔk]

1.

n.

1) гак, га́ка m. (на ко́нскай падко́ве)

2) падко́ўка f. (на абу́тку)

2.

v.t.

1) падкава́ць (каня́)

2) падбі́ць падко́ўкі (на абца́се)

III [kɔk]

v.t.

калькава́ць, здыма́ць ко́пію

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

copy

[ˈkɑ:pi]

1.

n., pl. copies

1) ко́пія f., рэпраду́кцыя f.

2) узо́р -у m. (для капіява́ньня)

3) асо́бнік -а m., экзэмпля́р -а m.

4) ру́капіс -у m., матэрыя́л для дру́ку

2.

v.

1) перапі́сваць; рабі́ць ко́пію або́ рэпраду́кцыю (калькава́ць)

2) насьле́даваць, імітава́ць; перайма́ць; браць пры́клад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transfer

[trænsˈfɜ:r]

1.

v.t.

1) перадава́ць (маёмасьць)

2) пераво́зіць; перано́сіць; перамяшча́ць

3) калькава́ць, пераво́дзіць (малю́нак)

4) пераво́дзіць (у і́ншую шко́лу, на і́ншую пра́цу)

5) пераво́дзіць (гро́шы праз банк)

2.

v.i.

перасяда́ць, рабі́ць пераса́дку

3. [ˈtrænsfɜ:r]

n.

1) Law перада́ча f.; дакумэ́нт перада́чы

transfer of authority — перада́ча паўнамо́цтва

2) пераво́дны малю́нак

3) пераса́дка f.

4) пераса́дачны квіто́к

5) пераво́д (гро́шай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)