шляк, род. шляка́ м. кайма́ ж.; обво́д; (кружевная оборка) подзо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шлячо́к, -чка́ м. кайма́ ж., каёмка ж.; (кружевная оборка) подзо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ко́ймачка ’шлячок’ (Мат. Гом.). Гл. кайма.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бардзю́р ’абрамленне, кайма і г. д.’ Рус. бордю́р (з XVIII ст.), укр. бордю́р. Новае запазычанне (напэўна, праз рус. мову) з франц. bordure ’тс’ (а гэта вытворнае ад bord ’край’). Фасмер, 1, 193; Шанскі, 1, Б, 167.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
подзо́рI м. (оборка) падзо́р, -ра м., брыжы́, -жо́ў ед. нет; фальбо́на, -ны ж.; (кайма) шляк, род. шля́ка м., шлячо́к, -чка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Брэ́ндзал ’ручнік з доўгімі махрамі, якім выціраюць посуд’ (Жд.), брэ́ндзлі ’ніткі і шмаццё ў падоле адзежыны’ (КЭС, лаг.), брынзялі́ ’лахманы, ніткі’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. frędzel, frenzel і г. д. ’кайма з нітак, шнуркоў і да т. п.’ (а гэта з ням. Franse, Fransei; Варш. сл., 1, 775; некалькі іначай Брукнер, 128).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бурт ’капец’ (Бяльк., Сцяшк. МГ), ’вялікая куча бульбы прадаўгаватай формы’ (Выг. дыс.). Укр. бу́рта, рус. бурт. Усё запазычанне з польск. burta, burt ’кайма; борт; край насыпу’ (< ням. Bord ’край, борт’). Праабражэнскі, 1, 54; Брукнер, 50; Фасмер, 1, 247; Шанскі, 1, Б, 235. Укр. бу́рта < польск. burta < ням. Borte (Брукнер, 50; Рудніцкі, 266). Параўн. борт 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кант ’востры бераг, край, рабро чаго-небудзь’, ’аблямоўка’, ’кайма’ (ТСБМ, Клім., Сцяшк.; гродз., З нар. сл.), драг. кант, кантэ ’стрэлкі ў адпрасаваных штанах’ (Лучыц-Федарэц., вусн. паведамл.). З польск. kant ’край, востры бераг’, якое з ням. Kante < ст.-франц. cant ’вугал’, < лац. canthus ’куток у воку’, ’вобад кола’ (Слаўскі, 2, 43–46; Фасмер, 2, 181).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
обво́дка ж.
1. (действие) абвядзе́нне, -ння ср.;
2. (кайма вокруг чего-л., ободок) шляк, род. шля́ка м., аблямо́ўка, -кі ж., лямо́ўка, -кі ж., беражо́к, -жка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
окаймле́ние
1. (действие) аблямава́нне, -ння ср., аблямо́ўванне, -ння ср.; акружэ́нне, -ння ср.; абвядзе́нне, -ння ср.;
2. (кайма) аблямо́ўка, -кі ж., лямо́ўка, -кі ж.; (окружение) акружэ́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)