бай², Ба́я і ба́ю, мн. ба́і, ба́яў, м. (разм.).

1. (з вялікай літары) Ба́я. Міфічная істота дзіцячага фальклору, якая расказвае байкі, казкі.

Ішоў Б. па сцяне.

2. ба́ю. Гаворка.

Вось бачыце, не слухалі майго баю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расска́зывать несов. раска́зваць; апавяда́ць;

◊

расска́зывать ска́зки раска́зваць ка́зкі (ба́йкі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

narrate

[ˈnæreɪt]

v.

апавяда́ць, раска́зваць (ка́зкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ба́яць разм erzählen vt;

ба́яць ка́зкі Märchen erzählen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

The Arabian Nights

ка́зкі “Ты́сячы й аднае́ но́чы”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Arabian [əˈreɪbiən] adj. араві́йскі;

the Arabian desert Араві́йская пусты́ня/пустэ́льня;

the Arabian Nights «Ты́сяча і адна́ ноч» (казкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́казка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Кароткае народнае выслоўе павучальнага зместу; народны афарызм.

Стаць прыказкай (пра каго-, што-н., што стала агульнавядомым з якога-н. боку).

2. Прыгаворка, зачын казкі.

Гэта п., а казка наперадзе.

|| прым. пры́казкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

П. выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

opowiadać

незак. расказваць;

opowiadać bajki — расказваць казкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ба́бскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жаночы; уласцівы жанчынам. Бабская работа. Бабская кампанія.

•••

Бабскія плёткі (казкі) гл. плётка ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясу́н, лесуна, м.

У славянскай міфалогіі — жыхар лесу, лясны дух. Міжвольна прыгадаліся страшныя казкі пра чарцей, лесуноў і ведзьмаў... Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)