Verbum

адлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны і -ло́маны; зак., што і чаго.

Ломячы, зламаўшы, аддзяліць; адбіць, адкрышыць.

А. кавалак пароды.

А. кавалак хлеба.

|| незак. адло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і адло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

жале́зіна, -ы, мн. -ы, -зін, ж. (разм.).

Кавалак жалеза; непатрэбная рэч з жалеза.

жалязя́ка, -і, ДМ -зя́цы, мн. -і, -зя́к, ж. (разм.).

Кавалак жалеза, жалезіна.

крэ́сіва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Кавалак сталі для высякання агню з крэменю.

асу́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Край булкі свежага хлеба або сухі кавалак хлеба.

біфштэ́кс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Кавалак абсмажанай ялавічыны (з сярэдняй часткі хрыбта тушы).

ка́вал, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Вялікі кавалак чаго-н.

Адрэзаў вялікі к. хлеба.

асма́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Кавалак абвугленага, абсмаленага дрэва, галавешка.

|| прым. асма́лкавы, -ая, -ае.