зе́мны, см. зямны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

земно́й зямны́;

земно́й покло́н зямны́ пакло́н, пакло́н да зямлі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магнеты́зм, -у, м.

Сукупнасць з’яў, звязаных з дзеяннем магніта.

Зямны м.

|| прым. магнеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

earthly [ˈɜ:θli] adj. lit. зямны́;

anearthly paradise зямны́ рай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

посюсторо́нний гэ́ты, зямны́, рэа́льны;

посюсторо́нний мир гэ́ты (зямны́, рэа́льны) свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зе́мны,

гл. зямны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поднебе́сный уст. паднябе́сны; зямны́, зе́мны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подлу́нный зямны́;

подлу́нный мир см. подлу́нная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эква́тар, -а, м.

Уяўная лінія, якая падзяляе зямны шар на Паўночнае і Паўднёвае паўшар’і, а таксама прылеглая да гэтай лініі мясцовасць.

|| прым. экватарыя́льны, -ая, -ае.

Э. пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлуры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Зямны, які мае адносіны да Зямлі. Тэлурычныя токі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)