свісця́чы лингв. свистя́щий;

с. зы́чны — свистя́щий согла́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубно́й зубны́;

зубно́й согла́сный лингв. зубны́ зы́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́вный пла́ўны;

пла́вный согла́сный лингв. пла́ўны зы́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свісця́чы, -ая, -ае (спец.).

Які ўтвараецца пры праходжанні струменя паветра праз вузкую шчыліну ў месцы збліжэння пярэдняй часткі языка з верхнімі пярэднімі зубамі.

С. зычны гук.

Мяккі с. (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

согла́сный​II лингв.;

1. прил. зы́чны;

согла́сные зву́ки зы́чныя гу́кі;

2. в знач. сущ. зы́чны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

consonant [ˈkɒnsənənt] n. ling. кансана́нт, зы́чны гук, зы́чная лі́тара

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

velar [ˈvi:lə] adj. ling. веля́рны, заднепаднябе́нны, постпалата́льны (зычны гук)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кансана́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Зычны гук.

[Ад лац. consonans, consonantis — зычны гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксплазі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Выбухны. Эксплазіўны зычны.

[Фр. explosifs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spółgłoska

ж. лінгв. зычны [гук]

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)