cripple​1 [ˈkrɪpl] n. dated кале́ка, інвалі́д; пакале́чаны, зняве́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обезобра́женный абязве́чаны, зняве́чаны; сапсава́ны, збры́джаны, зга́джаны; см. обезобра́зить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́чный уст.

1. прил. пакале́чаны, зняве́чаны;

2. сущ. кале́ка, -кі м. и ж., пакале́чаны, -нага м.; зняве́чаны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абязве́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абязвечыць.

2. у знач. прым. Тое, што і знявечаны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disabled [dɪsˈeɪbld] adj., n. скале́чаны, зняве́чаны;

a disabled soldier інвалі́д вайны́;

the disabled інвалі́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ма́нька ’ляўша’ (Сцяшк.), укр. ма́нька, манько́, манькут ’тс’. Запазычана з польск. mańka, mania, mańkut ’левая рука’, ’ляўша’, якія з італ. mancato ’знявечаны’ < лац. mancus ’калека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трак, ‑а, м.

Звяно гусеніцы. Луг за ракою быў знявечаны тракамі гусеніц. Чыгрынаў. — А колькі дзірак у кожным траку? — пасыпаліся пытанні з бакоў. Ракітны.

[Англ. track.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

znękany

змучаны; змардаваны; скатаваны; знявечаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ułomny

1. пакалечаны; знявечаны;

2. слабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oszpecony

1. абязвечаны, знявечаны;

2. сапсаваны, збруджаны, згаджаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)