witch [wɪtʃ] n.

1. ве́дзьма, вядзьма́рка;

an old witch стара́я карга́

2. чараўні́ца, чарадзе́йка; знаха́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

healer [ˈhi:lə] n.

1. ле́кар; знаха́р; знаха́рка

2. гаю́чы, ле́кавы сро́дак; сро́дак для палягчэ́ння склада́най сітуа́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

medicine man

шама́н -а m.; знаха́р -а́ m., знаха́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шапту́ха ж разм (знахарка) Kúrpfuscherin f -, -nen, Gesúndbeterin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

witch doctor

зна́хар -а m., зна́харка f., шапту́н -а́ m., шапту́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чараўні́ца ж.

1. волше́бница, колду́нья, чароде́йка, чаровни́ца, куде́сница;

2. зна́харка;

3. перен. чароде́йка, чаровни́ца, куде́сница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шапту́ха ж.

1. зна́харка, колду́нья, шепту́ха;

2. (та, которая шепчется) шепту́нья;

3. (доносчица) шепту́нья, нау́шница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чараўні́ца ж

1. Záuberin f -, -nen, Wúndertäterin f -, -nen;

2. (знахарка, шаптуха) Kúrpfuscherin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перахрысці́цца, ‑хрышчуся, ‑хрысцішся, ‑хрысціцца; зак.

1. Зрабіць рукой знак крыжа над сабой. Старая паляшучка, знахарка Мар’я, набожна перахрысцілася, падняўшы вочы на абраз. Колас. Каля развілкі на вёску.. стары зняў шапку і перахрысціўся. Бажко.

2. Ахрысціцца занава пры пераходзе ў іншую хрысціянскую веру. — А ёсць у нас і свае цыганы — Сулімы. Калісьці іх дзед ці прадзед перахрысціўся ў нашу веру, купіў зямлю. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абра́з ​1, ‑а, м.

Малюнак бога або святога ў выглядзе партрэта як прадмет рэлігійнага пакланення. Старая паляшучка, знахарка Мар’я, набожна перахрысцілася, падняўшы вочы на абраз. Колас. Дзеці баяліся бога, што сярдзіта пазіраў з абразоў на покуці. С. Александровіч.

абра́з ​2, ‑а, м.

Тое, што і вобраз (у 1 знач.). Скарылася стыхія, Змяніла свой абраз. Колас. Лапці ды сярмягі — як абраз не боскі: Гэта нашы людзі, Людзі нашай вёскі. Купала. Абразы змагання за волю прыгнечаных праходзяць кінастужкай перад Міхалкам. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)