змы́ўка, ‑і, ДМ змыўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. змываць — змыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паво́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паводкі. Урадлівы пласт зямлі пачынаюць змываць паводкавыя воды. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сости́рывать несов., разг.

1. змыва́ць, адмыва́ць;

2. сціра́ць; см. состира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змываць — змыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змывацца — змыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змыва́нне ср. смыв м. смыва́ние, смы́вка ж.; сости́рывание; см. змыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wgspülen

vt зно́сіць, змыва́ць (вадой)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uswaschen

* vt прамыва́ць, вымыва́ць, змыва́ць, размыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zmywać

незак.

1. змываць;

2. мыць;

гл. zmyć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flush2 [flʌʃ] v.

1. прамыва́ць, змыва́ць (струменем вады); спуска́ць ваду́ (у прыбіральні); прамыва́цца, змыва́цца;

infml выганя́ць

2. (па)чырване́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bschwemmen

vt

1) змыва́ць; зно́сіць (вадой)

2) сплаўля́ць (лес)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)