starve down, starve out

го́ладам зму́сіць зда́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зму́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад змусіць.

2. у знач. прым. Які адбываецца па прымусу ці па неабходнасці, у залежнасці ад якіх‑н. абставін; вымушаны. Змушанае прызнанне. □ Колас насумаваўся ў змушаным расставанні з роднаю зямлёю, сніць і бачыць яе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zniewolić

зак.

1. змусіць; прымусіць;

2. скарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blush​1 [blʌʃ] n.

1. пачырване́нне (ад сораму, збянтэжанасці і да т.п.);

put smb. to the blush зму́сіць каго́-н. пачырване́ць

2. AmE румя́ны (касметычная фарба для твару)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wymusić

зак.

1. змусіць, прымусіць, вымусіць;

2. дамагчыся, дабіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыгру́ніць ’прымусіць, змусіць; падагнаць; прымусіць хутчэй рабіць што-небудзь’ (Шат.). Да гру́ніць з той самай семантыкай. Сюды ж прысл. грунь, угру́нь ’бягом, вельмі хутка (бегчы)’ (Гарэц.), грунём ’вельмі хутка; бягом; бегчы з усёй моцы’ (барыс., бых., клім., бялын., Бяльк., Нар. сл., Нар. словатв.), якія працягваюць зыходнае для вытворных прасл. *grǫdnь ’асаблівы конскі алюр; рысь’ (ЭССЯ, 7, 148). Семантычнае развіццё можа выглядаць наступным чынам: ’конскі алюр’ → ’вельмі хуткі, імклівы рух’ → ’прымушэнне рабіць хутчэй’ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zmusić się

зак. змусіць (прымусіць) сябе;

zmusić się do uśmiechu — прымусіць сябе ўсміхнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymóc

зак.

1. na kim вымусіць, змусіць, прымусіць каго;

2. od kogo дабіцца, дамагчыся ад каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uległość

uległoś|ć

ж. падатлівасць; пакорнасць; пакорлівасць; пакора;

zmusić do ~ci — прымусіць да пакоры; змусіць падпарадкавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zmusić

зак. do czego змусіць да чаго; прымусіць рабіць што;

zmusić do milczenia (pracy) — прымусіць маўчаць (працаваць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)